تو کتابی که داشتم می‌خوندم به یک آیه از تورات برخوردم. کتاب‌مقدس دم دستم نبود، گوگل کردم ببینم کل داستان چی بوده. می‌دونستم از جست‌وجوی فارسی چیزی دست‌گیرم نمیشه، انگلیسی گوگل کردم و با شگفتی تمام دیدم سایت‌های انگلیسی زبان متن عهدین هم فیلتره.
فکر کن 40 سال به بهانه و با وعده‌ی حفظ دین و عاقبت به خیر کردن ملت تو دنیا و آخرت بودجه‌های کلان بگیری، رو تمام منبرها و از همه‌ی رسانه‌های مملکت از کمالات دینت بگی، گوش بچه مدرسه‌ای‌ها رو از دروغ و اطلاعات ناقص درباره‌ی ادیان دیگه پر کنی، اما باز هم اون قدر جایگاه دینت را در ذهن و دل مردم متزلزل بدونی که راه‌های دسترسی به ساده‌ترین اطلاعات آزاد درباره‌ی ادیان دیگه را ببندی! می‌گفتند برای هر آدم عاقلی روشنه که این کتاب‌ها پر از داستان‌های کودکانه و تحریف شده‌است. یعنی این قدر از خودشون نامطمئن‌اند که از چهار تا کتاب کودک می‌ترسند. اون وقت خیال دارند پیام بشارت دینشون را خارج از مرزها هم ببرند و مسلمان تربیت کنند!
اگه به جای این که اون همه بودجه‌ی کلان تزریق کنند تو تشکیلات بی‌مصرفشون، به جای این که پول ملت را بریزند تو اون خیکشون که ته نداره، این همه هزینه را خرج یک درد این مملکت می‌کردند الان وضعمون بهتر بود. ملت هم خودشون بلد بودند دینشون را حفظ کنند، همون طور که سال‌های سال بدون زور و سانسور و بگیر و ببند حفظ کرده بودند.
این که چشم و گوش مردم را ببندی و مانع دسترسیشون به اطلاعات آزاد بشی، با کتک روسری سر زن‌ها کنی، روزه‌خوارها رو شلاق بزنی، با صد جور فیلتر عقیدتی خودی‌ها را از ناخودی‌ها جدا کنی ... و بعد هورا بکشی که اسلام در این سرزمین زنده است، مثل این می‌مونه که کیم جونگ-اون، رهبر کره‌شمالی را به خاطر حفظ کشورش از نفوذ ویروس کرونا تحسین کنی!